اوردنچر ایمپلنت

اوردنچر ایمپلنت یک پروتز دندان است که مشکلات مربوط به دندان مصنوعی سنتی را از بین می برد. پروتزهای مصنوعی اغلب در حین صحبت کردن می لغزند یا هنگام خنده یا عطسه شل می شوند.ایمپلنت های دندانی از اوردنچر پشتیبانی می کنند و پروتز را ثابت و در جای خود نگه می دارند. این به شما امکان می دهد بدون اینکه دندان مصنوعی در اطراف حرکت کند غذا بخورید، بخندید و لبخند بزنید.

در نهایت، اوردنچر می تواند کیفیت زندگی و سلامت دهان و دندان شما را بهبود بخشد. آنها می توانند از تحلیل استخوان جلوگیری کنند و نیازهای تغذیه ای را با سهولت بیشتری نسبت به پروتزهای سنتی تامین کنند.

انواع اوردنچر ایمپلنت

اوردنچر ایمپلنت بسته به نیاز و بودجه شما می تواند در جای خود ثابت یا قابل جابجایی باشد.

هر دو نوع نسبت به پروتز معمولی احساس راحتی بیشتری دارند و طبیعی تر به نظر می رسند.

در مورد ایمپلنت دندان بیشتر بدانیم

۱. اوردنچر تحت پشتیبانی ایمپلنت

در اوردنچرهای تحت حمایت ایمپلنت از دو تا شش ایمپلنت استفاده می شود که در استخوان فک پیچ می شوند. آنها به حفظ استخوان موجود برای جلوگیری از زوال بیشتر کمک می کنند.اوردنچر با ایمپلنت معمولاً به دو روش جراحی نیاز دارد. اولی شامل قرار دادن ایمپلنت در استخوان فک است و دومی آن را باز می کند تا بتوان یک پروتز سفارشی ساخت.این اوردنچر را می توان زمانی که زمان خواب یا تمیز کردن آن فرا می رسد برداشت.

۲. اوردنچر ثابت با پشتیبانی از ایمپلنت

اوردنچر ثابت با تکیه گاه ایمپلنت با پیچ در جای خود قفل می شود و قابل برداشتن نیست. برای برداشتن پروتز باید دندانپزشکتان پیچ آن را باز کند.این نوع اوردنچر پایدارترین است. با این حال، تمیز کردن چالش برانگیز است زیرا فقط یک دندانپزشک می تواند آن را حذف کند.این معمولاً گران‌ترین گزینه است زیرا برای پشتیبانی از آنها به چهار ایمپلنت و پیچ دندان نیاز دارد.

۳. اوردنچر پشتیبان ایمپلنت با میله

یک اوردنچر با پایه ایمپلنت نگهدارنده میله ای به ایمپلنت ها متصل است که دندان مصنوعی می تواند روی آن گیره کند.نوار به شما امکان می دهد تا در صورت نیاز اوردنچر را بردارید و وارد کنید در حالی که امنیت بیشتری نسبت به پروتزهای معمولی ارائه می دهد.اکثر مردم فقط برای تمیز کردن یا خوابیدن اوردنچر را برمی دارند.

۴. اوردنچر پشتیبان ایمپلنت با توپ

اوردنچر ایمپلنت با نگهدارنده توپ از تکیه گاه های توپی شکل برای اتصال ایمپلنت ها به دندان مصنوعی استفاده می کند. ثبات و عملکرد بالاتری نسبت به پروتزهای سنتی دارد.اتصالات توپ تمیز کردن و تعویض قطعات را در صورت لزوم آسان تر می کند.

۵. اوردنچر پارسیل

اگر فقط چند دندان از دست داده اید، ممکن است به پروتز جزئی نیاز داشته باشید. اوردنچر جزئی دقیقاً همان کاری را انجام می دهد که یک پروتز کامل با پشتیبانی از ایمپلنت انجام می دهد. ریشه های دندان را با یک یا چند ایمپلنت جایگزین می کند تا قسمتی از آن بتواند روی آنها گیره کند.اوردنچر پارسیل ظاهر طبیعی تری نسبت به پروتز پارسیل سنتی می دهد.

قیمت اوردنچر ایمپلنت

هزینه اوردنچر بسته به عوامل مختلفی از جمله:

نیازهای فردی شما
تعداد ایمپلنت هایی که دریافت می کنید
کیفیت اجزای ایمپلنت
این که آیا برای آماده سازی لثه و استخوان خود برای ایمپلنت نیاز به پیوند استخوان یا سایر روش ها دارید
کیفیت دندان مصنوعی
هزینه های دندانپزشک و جراح دهان شما
هزینه های دندانپزشکی در محل دندانپزشک و جراح دهان شما (شهر و ایالت)

پس از یک سی تی اسکن سه بعدی و بررسی سوابق پزشکی و دندانی شما، بهترین متخصص ایمپلنت یک برنامه درمانی و هزینه تخمینی اوردنچر ایمپلنت شما را تهیه خواهند کرد.

اوردنچر ایمپلنت یک گزینه درمانی عالی برای بیماران بی دندان است
این نوع پروتز زمانی نشان داده می شود که نیاز بیمار از طریق پروتز ایمپلنت ثابت یا از طریق پروتز کامل برآورده نشود.
ماندگاری از طریق استفاده از ضمیمه هایی که مستقیماً روی ایمپلنت ها یا روسازه های میله قرار می گیرند به دست می آید.
تمیز کردن و اقدامات بهداشتی کافی و نگهداری از پروتز متحرک و عناصر نگهدارنده داخل دهانی برای موفقیت بالینی طولانی مدت بسیار مهم است.

مراحل پروسه اوردنچر ایمپلنت

فرآیند جراحی برای نصب اوردنچر مشابه با گذاشتن یک ایمپلنت برای جایگزینی تنها یک دندان است.

۱. مشاوره با پزشک

دندانپزشک شما یک معاینه جامع انجام می دهد و سابقه پزشکی و دندانی شما را بررسی می کند.

آنها ممکن است برای تعیین ارتفاع استخوان شما و اینکه آیا به روش‌های اضافی نیاز دارید یا خیر، عکس‌ها، قالب‌گیری‌ها و رادیوگرافی‌های ۳ بعدی Cone Beam بگیرند.

۲. کاشت ایمپلنت

دندانپزشک شما را با بی حسی موضعی بی حس می کند. آنها ممکن است از یک راهنمای جراحی سه بعدی برای تعیین محل قرار دادن ایمپلنت ها استفاده کنند.

آنها چندین ایمپلنت تیتانیوم را به استخوان فک شما می‌پیچانند. هنگامی که جایگذاری کامل شد، برای کمک به بهبودی شما را بخیه می زنند.

۳. فرآیند بهبود

قبل از اینکه ایمپلنت شما در معرض دید قرار گیرد، باید به مدت سه تا شش ماه بهبود یابد. زمان می برد تا ایمپلنت ها با استخوان فک شما یکپارچه شوند.

۴. کلاه شفابخش

پس از بهبودی، دندانپزشک شما ایمپلنت ها را در معرض دید قرار می دهد. آنها یک کلاه درمانی قرار می دهند تا روند بهبود بافت نرم را هدایت کند.

۵. تأثیر انجام کار

دندانپزشک شما ایمپلنت ها و دهان و اندازه گیری های دهان شما را اسکن می کند یا از آنها تصویر می گیرد. آنها برداشت ها را برای ایجاد چارچوب پروتز و دندان های مصنوعی به آزمایشگاه می فرستند.

هنگامی که اوردنچر ساخته شد، دندانپزشک به شما اجازه می دهد آن را امتحان کنید و تغییرات لازم را انجام دهید.اگر اوردنچر شما به خوبی جا بیفتد، دندانپزشک شما آن را در جای خود محکم می کند. دستورالعمل‌های پس از مراقبت در مورد نحوه مراقبت از پروتز جدید خود را دریافت خواهید کرد.

پروتز استاندارد در مقابل اوردنچر

پروتزهای استاندارد و اوردنچر هر دو پروتزی هستند که جایگزین دندان های از دست رفته می شوند. آنها از چند جهت کلیدی متفاوت هستند.

پروتزهای استاندارد راه حل های متحرک، مقرون به صرفه و سریع برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند. با این حال، ممکن است برای حفظ تناسب راحت، نیاز به تعمیرات و تعمیرات مکرر داشته باشند. استخوان فک بدون دندان با گذشت زمان سریع‌تر خراب می‌شود و باعث شل شدن دندان مصنوعی سنتی می‌شود.

از طرف دیگر، اوردنچر ایمپلنت معمولا دائمی است و نمی تواند به راحتی از جای خود خارج شود. ایمپلنت‌هایی که از آن‌ها حمایت می‌کنند، این پروتزها را ثابت نگه می‌دارند و تنظیم مجدد مداوم را غیر ضروری می‌سازند. آنها ظاهری جوان و طبیعی به شما می دهند.

اوردنچر یک سرمایه گذاری پرهزینه اما عالی مادام العمر برای سلامت کلی دهان و دندان شما است.برای اطلاعات بیشتر با مرکز ایمپلنت در غرب تهران تماس بگیرید.

مزایای اوردنچر ایمپلنت

برخی از بیماران با نقایص بافت نرم و سخت مراجعه می کنند که در صورت توجه به زیبایی، آوایی و بهداشت دهان و دندان نمی توان آنها را با پروتز ایمپلنت ثابت برطرف کرد. در این بیماران که با عملکرد ناکافی پروتز کامل دست و پنجه نرم می‌کنند، اوردنچرهای ایمپلنت حفظ و پایداری لازم و جایگزینی بافت‌های سخت و نرم از دست رفته را به گونه‌ای که الزامات زیبایی، آوایی و عملکردی را برآورده می‌کنند، ارائه می‌دهند.

بیمارانی که با اوردنچر ایمپلنت درمان می‌شوند، نمرات جونده، عملکردی و کیفیت زندگی به‌طور قابل‌توجهی نسبت به بیمارانی که از دندان مصنوعی کامل معمولی استفاده می‌کنند، دارند. علاوه بر این، به دلیل ماهیت متحرک ترمیم، دسترسی به بهداشت دهان در مقایسه با پروتز ایمپلنت ثابت آسان تر است.

طراحی پروتز ثابت در مقابل متحرک

اکثر بیماران طرح‌های ترمیم ثابت را برای داشتن حس «دندان‌های طبیعی» ترجیح می‌دهند و در اغلب موارد با آتروفی استخوان کم تا متوسط و زمانی که بیمار می‌تواند بهداشت دهان و دندان کافی را انجام دهد، ترمیم‌های ایمپلنت ثابت یک گزینه درمانی مناسب و راحت خواهد بود. در شرایطی که از دست دادن استخوان قابل توجه است، ساخت اوردنچر نگهدارنده ایمپلنت معمولاً گزینه انتخابی برای بازگرداندن ابعاد عمودی است.

با توجه به هزینه اضافی مربوط به ساخت ، پروتزهای ثابت با ایمپلنت در ابتدا معمولاً گرانتر از اوردنچرهای نگهدارنده ایمپلنت هستند. با این حال، به نظر می رسد پروتزهای ثابت با ایمپلنت نیاز به نگهداری معمول کمتری نسبت به اوردنچرهای نگهدارنده ایمپلنت دارند (این پروتزها را می توان برداشت و بیمار باید روزانه آنها را وارد و خارج کند).

می‌توان این سوال را مطرح کرد که آیا هزینه‌های نگهداری و نیازهای فنی مرتبط با اوردنچر با ایمپلنت، زمانی که گزینه پروتز ثابت داده می‌شود، ضروری است یا خیر. تمیز کردن و اقدامات بهداشتی کافی و نگهداری از پروتز متحرک و عناصر نگهدارنده داخل دهانی برای موفقیت بالینی طولانی مدت بسیار مهم است. بنابراین، برخی از خواسته های بیمار را نمی توان به طور کامل با یک پروتز ثابت برطرف کرد، به عنوان مثال. نگرانی های زیبایی شناختی و عملکردی که با ارائه و تسهیل دسترسی کافی به بهداشت دهان و دندان سازگار نیست.

در نتیجه، اوردنچر با پشتیبان یا حفظ ایمپلنت، دامنه وسیع‌تری را برای به کارگیری درمان ایمپلنت در مدیریت معمول بیمار بی‌دندان ارائه می‌دهد.

موقعیت کاشت ایمپلنت

استفاده از دو تا چهار ایمپلنت منجر به عملکرد عالی پروتز و رضایت بیمار می شود. در طول مرحله برنامه ریزی درمان، اطمینان از فضای کافی بین قوس برای جلوگیری از ساخت پروتز نازکی که در برابر شکستگی آسیب پذیر است، مهم است. به طور کلی، زمانی که فضای بین قوس محدود است، ممکن است فضای کافی برای استفاده از روبنای میله وجود نداشته باشد و اتصالات باید مستقیماً روی ایمپلنت ها قرار گیرند.

در حالت ایده آل، ایمپلنت ها به طور مساوی در سراسر قوس بی دندانی قرار می گیرند. با این حال، اگر استخوان کافی در نواحی خلفی وجود نداشته باشد، توزیع ایمپلنت ها در ناحیه بین روزنه ای فک پایین و ناحیه سینوس بین فک بالا نشان داده شده است.

دستگاه های نگهدارنده اوردنچر

سیستم های اتصال اوردنچر ایمپلنت از دو قسمت تشکیل شده است که یک قسمت به ایمپلنت/میله متصل است و قسمت دیگر داخل پروتز است. ماتریس جزء مخزن است و یک پاتریکس مربوطه از نظر مکانیکی یا اصطکاک نزدیک است.

لنگرها و مکان یاب های توپ محبوب هستند زیرا پروتکل های ساده ای ارائه می دهند و می توانند در پروتزهای موجود یا جدید ساخته شوند.
سازه‌های میله‌ای انعطاف‌پذیری طراحی را برای موقعیت‌های مختلف و موقعیت بهینه دندان‌های مصنوعی ارائه می‌دهند.
سازه های میله ای ماندگاری و پایداری بیشتری را ارائه می دهند، اما به دلیل کاهش دسترسی به تمیز کردن، شیوع موکوزیت بیشتر است.