دندان های خلفی و قدامی کدامند
دندان های خلفی و قدامی دندانهای آسیاب و پرمولر هستند که در پشت دهان قرار دارند. «قدامی» به دندان های قدامی اطلاق می شود که دندان های ثنایا و نیش هستند که به سمت جلوی دهان قرار دارند.
ویژگی های دندان های خلفی و قدامی کدامند
فهرست مطالب
دندان های خلفی که دندان های آسیاب و پرمولر هستند به سمت پشت دهان قرار دارند. آنها دارای سطوح جویدنی پهن تر و مسطح تر به نام کاسپ و برجستگی هستند که برای آسیاب کردن و خرد کردن موثر غذا در حین جویدن طراحی شده اند. این دندان ها برای جویدن و شکستن مواد غذایی به قطعات کوچکتر قبل از بلع بسیار مهم هستند.
از سوی دیگر، دندان های قدامی، از جمله دندان های ثنایا و نیش، به سمت جلوی دهان قرار دارند. آنها معمولاً لبه های تیزتر و نوک تیزتری دارند که برای بریدن و پاره کردن غذا مناسب ترند. دندانهای ثنایا عمدتاً برای گاز گرفتن مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند، در حالی که دندان نیش برای پاره کردن و گرفتن غذا مناسب است.
به طور خلاصه، دندانهای خلفی به دلیل داشتن سطوح پهن‌تر و صاف‌تر با کاسپ‌ها و برجستگی‌های متعدد، برای آسیاب کردن و له کردن غذا تخصصی شده‌اند. برعکس، دندان های قدامی لبه های تیزتری دارند و در درجه اول در بریدن و پاره کردن غذا به قطعات قابل کنترل نقش دارند.
آناتومی دندان های خلفی و قدامی
آناتومی دندان های خلفی و قدامی شامل چندین جزء کلیدی است:
تاج: این قسمت قابل رویت دندان در بالای خط لثه است. تاج دندانهای خلفی بزرگ‌تر و مسطح‌تر است و برای آسیاب کردن و خرد کردن غذا طراحی شده است، در حالی که دندانهای قدامی تاج‌های کوچکتر و نوک‌تری برای گاز گرفتن و پاره شدن دارند.
ریشه: ریشه دندان از زیر خط لثه به استخوان فک کشیده شده و دندان را در جای خود محکم می کند. دندان های خلفی به طور کلی چندین ریشه دارند، در حالی که دندان های قدامی به طور معمول دارای یک ریشه هستند.
مینا: این لایه بیرونی سخت تاج دندان را می پوشاند و از پوسیدگی و آسیب محافظت می کند. مینا سخت ترین ماده در بدن انسان است و به ویژه در سطوح جویدنی دندان های خلفی ضخیم است.
عاج: زیر مینای دندان، عاج، بافت متراکم و زردرنگی قرار دارد که بخش عمده ای از ساختار دندان را تشکیل می دهد. عاج به سختی مینای دندان نیست اما همچنان از پالپ داخلی دندان حمایت و محافظت می کند.
پالپ: پالپ داخلی ترین قسمت دندان است که شامل اعصاب، عروق خونی و بافت همبند است. در داخل اتاقک پالپ و کانال های ریشه قرار می گیرد. پالپ تغذیه دندان را تامین می کند و مسئول حس درد و تغییرات دما است.
برآمدگی ها و برجستگی ها: نواحی برجسته روی سطوح جویدنی دندان های خلفی هستند که به آسیاب و له شدن غذا کمک می کنند. دندانهای خلفی معمولاً دارای کاسپ‌ها و برجستگی‌های متعدد برای جویدن کارآمد هستند.
لبه انسیزال: این لبه برش تیز دندان های قدامی، به ویژه دندان های ثنایا است که برای گاز گرفتن غذا استفاده می شود.
درک آناتومی دندان های خلفی و قدامی برای تشخیص مشکلات دندان و تعیین مناسب ترین گزینه های درمانی ضروری است.
روش های درمان دندان های خلفی و قدامی
گزینه های درمانی برای هر دو دندان های خلفی و قدامی به موضوع دندانی خاص بستگی دارد. در اینجا چند درمان رایج وجود دارد:
پر کردن: برای ترمیم حفره های دندان های خلفی و قدامی استفاده می شود. پرکننده ها معمولا از رزین کامپوزیت، آمالگام یا مواد دیگر ساخته می شوند و برای بازیابی شکل و عملکرد دندان قرار می گیرند.
روکش های دندانی: روکش ها اغلب برای ترمیم دندان های به شدت پوسیده یا آسیب دیده استفاده می شوند و باعث استحکام و محافظت می شوند. آنها می توانند از مواد مختلفی مانند چینی، فلز یا ترکیبی از هر دو ساخته شوند.
درمان ریشه: این روش زمانی انجام می شود که پالپ دندان عفونی یا ملتهب شود. این شامل برداشتن بافت عفونی، تمیز کردن و ضد عفونی کانال ریشه و سپس آب بندی آن برای جلوگیری از عفونت بیشتر است.
کشیدن دندان: در موارد پوسیدگی شدید، آسیب یا ازدحام بیش از حد، ممکن است نیاز به کشیدن دندان باشد. این بیشتر برای دندان های خلفی رایج است اما برای دندان های قدامی نیز می تواند ضروری باشد.
درمان ارتودنسی: بریس‌ها یا ترازهای شفاف ممکن است برای اصلاح ناهماهنگی یا مشکلات ناهنجاری دندانهای قدامی و خلفی استفاده شوند.
ایمپلنت های دندانی: زمانی که دندانی از بین می رود، می توان ایمپلنت دندانی را در استخوان فک قرار داد تا جایگزین ریشه دندان از دست رفته شود. این گزینه معمولا برای دندان های خلفی استفاده می شود اما می تواند برای دندان های قدامی نیز استفاده شود.
پل های دندانی: بریج ها برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته با لنگر انداختن دندان های مصنوعی (پونتیک) به دندان های طبیعی مجاور یا ایمپلنت های دندان استفاده می شوند. آنها را می توان هم برای دندان های خلفی و هم برای دندان های قدامی استفاده کرد.
روکش های دندانی: روکش ها پوسته های نازکی از پرسلن یا رزین کامپوزیت هستند که برای بهبود ظاهر دندان ها روی سطح جلویی دندان ها قرار می گیرند. از آنها می توان برای رفع مشکلاتی مانند تغییر رنگ، بریدگی های جزئی یا شکاف در دندان های قدامی و خلفی استفاده کرد.
اینها تنها چند نمونه از درمان های موجود برای دندان های خلفی و قدامی هستند. درمان خاص توصیه شده به عواملی مانند سلامت دهان و دندان بیمار، شدت مشکل و ترجیحات شخصی او بستگی دارد. برای تعیین مناسب ترین برنامه درمانی، مشورت با دندانپزشک ضروری است.
ترمیم دندان های خلفی و قدامی چگونه است
ترمیم دندان برای هر دو دندان های خلفی و قدامی معمولاً شامل چندین مرحله است:
معاینه و تشخیص: دندانپزشک دندان را معاینه می کند و ممکن است برای ارزیابی میزان آسیب یا پوسیدگی از اشعه ایکس عکس بگیرد. آنها گزینه های درمانی را مورد بحث قرار خواهند داد و بر این اساس روند ترمیم را برنامه ریزی خواهند کرد.
آماده سازی: دندانپزشک با برداشتن هرگونه بافت پوسیده یا آسیب دیده دندان را آماده می کند. برای دندان های خلفی، این ممکن است شامل شکل دادن به دندان برای قرار دادن پرکردن یا تاج باشد. برای دندان های قدامی، بسته به میزان آسیب، آماده سازی ممکن است محافظه کارانه تر باشد.
قالب گیری : پس از آماده سازی دندان، دندانپزشک از دندان های اطراف قالب گیری می کند. این برداشت برای ایجاد یک ترمیم سفارشی که کاملاً در دهان بیمار قرار می گیرد استفاده می شود.
ترمیم موقت (در صورت لزوم): در برخی موارد ممکن است در زمانی که ترمیم دائمی در آزمایشگاه دندانپزشکی ساخته می شود، ترمیم موقت روی دندان گذاشته شود. این ترمیم موقت به محافظت از دندان و حفظ عملکرد و ظاهر آن تا زمان آماده شدن ترمیم نهایی کمک می کند.
ساخت ترمیم: برداشتی که توسط دندانپزشک گرفته می شود به آزمایشگاه دندانپزشکی فرستاده می شود، جایی که تکنسین های ماهر ترمیم دائمی را می سازند. بسته به نیازهای خاص دندان، این می تواند پرکردن، روکش، روکش یا نوع دیگری از ترمیم باشد.
قرار دادن ترمیم : هنگامی که ترمیم دائمی آماده شد، دندانپزشک آن را روی دندان قرار می دهد و هر گونه تنظیمات لازم را برای اطمینان از تناسب و بایت مناسب انجام می دهد. سپس ترمیم با استفاده از چسب دندانی در جای خود باند یا سیمان می شود.
پولیش و تنظیم نهایی: پس از انجام ترمیم، دندانپزشک آن را صیقل می دهد تا لبه های ناهموار را صاف کند و ظاهر طبیعی را تضمین کند. آنها همچنین گاز گرفتن بیمار را بررسی می کنند تا از هم ترازی مناسب اطمینان حاصل کنند و در صورت نیاز تنظیمات نهایی را انجام دهند.
پیگیری: ممکن است از بیمار خواسته شود که برای ویزیت بعدی بازگردد تا اطمینان حاصل شود که ترمیم به درستی عمل می کند و بیمار از نتیجه راضی است.
به طور کلی، هدف از ترمیم دندان برای هر دو دندان های خلفی و قدامی، بازگرداندن عملکرد، زیبایی و یکپارچگی ساختاری دندان است که به بیمار اجازه می‌دهد راحت بجود و با اطمینان لبخند بزند.
کشیدن دندان های خلفی و قدامی
کشیدن دندان، یا به عبارت دیگر، انجام عملیات جراحی برای خارج کردن دندان از دهان، در مواردی که دندان بیمار، آسیب‌دیده یا نامناسب برای درمان باشد، صورت می‌گیرد. این عمل شامل مراحل زیر است:
تشخیص: پزشک بررسی کاملی از دندان مورد نیاز جراحی انجام می‌دهد و با استفاده از تصاویر پرتویی مانند ایکس‌ری، وضعیت دندان را ارزیابی می‌کند.
آماده‌سازی: قبل از جراحی، دندان مورد نظر مختصراً تیزه‌دار می‌شود و با استفاده از داروی مخصوصی به نام بی‌دردسازی موضعی، منطقه را به مدت معینی بی‌درد می‌کند.
جراحی: پزشک با استفاده از ابزارهای جراحی متخصص، دندان را از جای خود جدا کرده و سپس خارج می‌کند.
پایان عمل: پس از برداشتن دندان، منطقه جراحی با گزیدن نخ‌های خاص دندانپزشکی بسته می‌شود.
پس‌درمان: پس از عمل جراحی، پزشک نکاتی را که باید در مراقبت و پیشگیری از عفونت‌های ممکن پس از جراحی رعایت کنید را برای شما توضیح می‌دهد.
در مواردی که کشیدن دندان های خلفی یا قدامی لازم است، دندانپزشک شما را راهنمایی می‌کند و پس از عمل جراحی، شما باید دستورات پس‌درمانی را به دقت دنبال کنید تا بهبودی سریع‌تری داشته باشید.
