پالپوتومی دندان و روش های آن

پالپوتومی دندان یک روش دندانپزشکی است که شامل برداشتن جزئی پالپ دندان است که بافت نرم موجود در داخل دندان است. این روش معمولاً بر روی دندان‌های شیری زمانی انجام می‌شود که پالپ به دلیل پوسیدگی یا ضربه شدید عفونی یا ملتهب شود. در طی پالپوتومی، دندانپزشک بخش عفونی یا آسیب دیده پالپ را از تاج (قسمت قابل مشاهده) دندان جدا می کند در حالی که بافت پالپ سالم در کانال های ریشه را دست نخورده می گذارد.

پس از برداشتن، بافت پالپ باقیمانده برای کمک به بهبودی و جلوگیری از عفونت بیشتر دارو می‌شود. پالپوتومی اغلب با قرار دادن یک پرکننده محافظ دندان یا تاج فولادی ضد زنگ برای بازیابی ساختار و عملکرد دندان انجام می شود. هدف این روش حفظ دندان شیری کودکان تا زمانی است که به طور طبیعی بیفتد و با دندان دائمی جایگزین شود.

پالپوتومی دندان چه مزایایی دارد

پالپوتومی چندین مزیت در مراقبت از دندان دارد، از جمله:

حفظ ساختار دندان: با برداشتن تنها بخش عفونی یا آسیب دیده پالپ دندان، پالپوتومی به حفظ ساختار سالم باقی مانده دندان کمک می کند. این به دندان اجازه می دهد تا عملکرد و ثبات خود را حفظ کند و از نیاز به کشیدن آن جلوگیری کند.

تسکین درد و ناراحتی: پالپوتومی دندان درد و ناراحتی مرتبط با التهاب یا عفونت پالپ را کاهش می دهد. با برداشتن بافت پالپ بیمار، منبع درد برطرف می شود و منجر به تسکین فوری بیمار می شود.

پیشگیری از عفونت بیشتر: پالپوتومی با از بین بردن قسمت عفونی پالپ به جلوگیری از گسترش عفونت به دندان ها و بافت های اطراف کمک می کند. این امر خطر عوارضی مانند آبسه دندان یا عفونت سیستمیک را کاهش می دهد.

ارتقاء التیام: پس از پالپوتومی، بافت سالم باقیمانده پالپ برای بهبود بهبود و تشویق تشکیل عاج جدید (بافت سختی که ساختار دندان را می‌سازد) دارویی می‌شود. این به حفظ سرزندگی دندان و طولانی شدن عملکرد آن کمک می کند.

حفظ دندان‌های شیری: پالپوتومی معمولاً روی دندان‌های شیری (شیری) انجام می‌شود و به این دندان‌ها اجازه می‌دهد تا زمانی که به طور طبیعی لایه‌برداری شوند، حفظ شوند. حفظ دندان های شیری برای حفظ تراز مناسب دندان های دائمی و حمایت از رشد و نمو طبیعی فک مهم است.

درمان مقرون به صرفه: در مقایسه با روش های دندانپزشکی گسترده تر مانند درمان ریشه یا کشیدن دندان، پالپوتومی یک گزینه درمانی نسبتا ساده و مقرون به صرفه است. این می تواند به جلوگیری از نیاز به مداخلات تهاجمی تر کمک کند، در حالی که هنوز به طور موثر به مشکل اساسی دندان رسیدگی می کند.

به طور کلی، پالپوتومی دندان یک روش دندانپزشکی ارزشمند است که مزایای متعددی از جمله حفظ ساختار دندان، تسکین درد، جلوگیری از عفونت بیشتر، ارتقاء بهبود، حفظ دندان‌های شیری و مقرون‌به‌صرفه بودن را ارائه می‌کند. این یک گزینه درمانی مهم برای رفع التهاب یا عفونت پالپ در دندان های شیری و حفظ سلامت دهان در کودکان است.

مراحل انجام پالپوتومی دندان چگونه است

بیهوشی: دندانپزشک بی حسی موضعی را برای بی حس کردن ناحیه اطراف دندان آسیب دیده اعمال می کند و اطمینان حاصل می کند که بیمار در طول عمل درد را تجربه نمی کند.

جداسازی: دندانپزشک دندان را با استفاده از بند لاستیکی یا دستگاه ایزولاسیون دندان ایزوله می کند تا در طول عمل، آن را خشک و عاری از بزاق نگه دارد. این به حفظ یک محیط استریل کمک می کند و دید را بهبود می بخشد.

پالپوتومی: دندانپزشک بخش بیمار یا عفونی پالپ دندان را از محفظه پالپ در تاج دندان خارج می کند. این معمولا شامل برداشتن بافت پالپ تاج و در عین حال سالم ماندن بافت پالپ سالم در کانال‌های ریشه است.

دارو: پس از برداشتن بافت پالپ آسیب دیده، دندانپزشک یک ماده دارویی (مانند فورموکرزول یا سنگدانه تری اکسید معدنی) را روی بافت پالپ باقیمانده اعمال می کند تا به بهبود و جلوگیری از عفونت بیشتر کمک کند.

آب بندی: پس از استفاده از دارو، دندانپزشک دهانه دسترسی دندان را با مواد پرکننده دندان زیست سازگار مانند رزین کامپوزیت یا سیمان گلاس آینومر می‌بندد. این کار محفظه پالپ را می‌بندد و از ورود باکتری‌ها به دندان جلوگیری می‌کند.

ترمیم: در برخی موارد، به‌ویژه برای دندان‌های شیری، دندانپزشک ممکن است یک روکش از جنس استنلس استیل را روی دندان قرار دهد تا محافظت و حمایت بیشتری ارائه دهد. این به بازیابی ساختار و عملکرد دندان کمک می کند و به آن اجازه می دهد تا زمانی که به طور طبیعی لایه برداری شود به عملکرد خود ادامه دهد.

پیگیری: پس از عمل پالپوتومی، دندانپزشک ممکن است برای نظارت بر روند بهبود و اطمینان از سالم ماندن دندان، قرار ملاقات بعدی را تعیین کند. معاینات منظم دندانپزشکی و رعایت بهداشت دهان و دندان برای حفظ سلامت طولانی مدت دندان درمان شده ضروری است.

به طور کلی، پالپوتومی دندان یک روش دندانپزشکی نسبتاً ساده است که هدف آن برداشتن بافت پالپ عفونی، کاهش درد و حفظ دندان آسیب دیده است. معمولاً روی دندان‌های شیری انجام می‌شود، اما ممکن است در شرایط خاص برای دندان‌های دائمی نیز تجویز شود.

چه تفاوتی بین پالپوتومی و پالپکتومی است

تفاوت اصلی بین پالپوتومی و پالپکتومی در میزان برداشتن بافت پالپ و درمان بعدی دندان نهفته است:

پالپوتومی:

در پالپوتومی، تنها قسمت کرونر (قسمت بالایی) پالپ دندان برداشته می شود و بافت پالپ سالم در کانال های ریشه دست نخورده باقی می ماند.

پالپوتومی به طور معمول بر روی دندان های شیری (شیری) با پالپیت برگشت پذیر یا قرار گرفتن در معرض پالپ کم عمق به دلیل پوسیدگی یا ضربه انجام می شود.

پس از برداشتن بافت پالپ آسیب‌دیده، بافت پالپ باقی‌مانده در کانال‌های ریشه درمان می‌شود و دهانه دسترسی در دندان با مواد پرکننده دندان مهر و موم می‌شود.

پالپوتومی با هدف تسکین درد، برداشتن بافت عفونی و ترویج التیام در عین حفظ حیات و عملکرد دندان انجام می شود.

پالپکتومی:

در پالپکتومی، کل بافت پالپ داخل دندان، شامل هر دو بخش کرونر و رادیکول (ریشه) به طور کامل برداشته می شود.

پالپکتومی معمولاً روی دندان هایی با پالپیت برگشت ناپذیر، نکروز وسیع پالپ (مرگ) یا قرار گرفتن پالپ در محیط دهان انجام می شود.

پس از برداشتن کامل پالپ، کانال‌های ریشه با استفاده از ابزارهای ریشه و مواد شوینده تمیز، شکل داده و ضدعفونی می‌شوند تا باکتری‌ها و زباله‌های باقی‌مانده از بین بروند.

پس از تمیز کردن و شکل دهی، کانال های ریشه با مواد زیست سازگار (مانند گوتاپرکا) پر می شوند تا کانال ها را ببندند و از آلودگی مجدد جلوگیری کنند.

پالپکتومی اغلب با درمان ریشه یا قرار دادن تاج دندان برای بازیابی ساختار و عملکرد دندان انجام می شود.

به طور خلاصه، پالپوتومی دندان شامل برداشتن جزئی پالپ دندان، به طور عمده در قسمت کرونر دندان است و معمولاً روی دندان‌های شیری با پالپیت برگشت‌پذیر انجام می‌شود. از سوی دیگر، پالپکتومی شامل برداشتن کامل پالپ دندان از هر دو قسمت تاج و ریشه دندان است و برای دندان‌هایی که پالپیت برگشت‌ناپذیر یا نکروز وسیع پالپ دارند اندیکاسیون دارد.

برای درمان پالپوتومی دندان چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کنیم

اگر هر یک از علائم یا شرایط زیر را تجربه کردید، باید برای پالپوتومی به دندانپزشک مراجعه کنید:

درد دندان: درد مداوم یا شدید دندان، به ویژه هنگام گاز گرفتن یا جویدن، ممکن است نشان دهنده پالپیت (التهاب پالپ دندان) و نیاز به ارزیابی بیشتر توسط دندانپزشک باشد.

حساسیت به گرما یا سرما: افزایش حساسیت به دمای سرد یا گرم که حتی پس از برداشتن محرک باقی می ماند می تواند نشانه پالپیت یا قرار گرفتن در معرض پالپ باشد.

پوسیدگی یا آسیب قابل مشاهده: اگر متوجه علائم قابل مشاهده پوسیدگی، تغییر رنگ یا آسیب به دندان شدید، ممکن است نشان دهنده این باشد که پالپ آسیب دیده است و نیاز به درمان دارد.

قرار گرفتن در معرض پالپ: در مواردی که پالپ دندان به دلیل پوسیدگی گسترده، ضربه یا اقدامات دندانپزشکی مستقیماً در معرض قرار می گیرد، توجه فوری دندانپزشکی برای جلوگیری از عفونت و آسیب بیشتر به بافت پالپ ضروری است.

تورم یا آبسه: تورم، قرمزی یا تخلیه در اطراف دندان آسیب دیده ممکن است نشان دهنده وجود عفونت در پالپ یا بافت های اطراف باشد که نیاز به ارزیابی و درمان سریع توسط دندانپزشک دارد.

سابقه تروما: اگر ضربه به دندانی مانند شکستگی یا جابجایی را تجربه کرده اید، ضروری است که توسط دندانپزشک معاینه شود تا میزان آسیب به پالپ را ارزیابی کند و تشخیص دهد که آیا پالپوتومی یا سایر درمان ها ضروری است یا خیر.

بوی بد یا طعم مداوم: بوی بد مداوم یا طعم نامطبوع در دهان، به ویژه در اطراف یک دندان خاص، ممکن است نشان دهنده عفونت یا پوسیدگی باشد که بر پالپ دندان تأثیر می گذارد.

تغییر در ظاهر دندان: هر گونه تغییر در ظاهر دندان، مانند تیره شدن یا خاکستری شدن دندان، ممکن است نشان دهنده درگیری پالپ باشد و باید توسط دندانپزشک بررسی شود.

اگر هر یک از این علائم یا موقعیت‌ها را تجربه کردید، مهم است که برای معاینه جامع و توصیه‌های درمانی مناسب، که ممکن است شامل پالپوتومی دندان یا سایر روش‌های دندانپزشکی برای ترمیم و حفظ دندان آسیب‌دیده باشد، یک قرار ملاقات با دندانپزشک تعیین کنید. مداخله زودهنگام می تواند به جلوگیری از عوارض بیشتر و حفظ سلامت و عملکرد دندان کمک کند.